Aramızda Kalsın

İnanıyorum ki: Bu kitabı okurken; çok güleceksin, heyecanlanacaksın, uykusuz kalacaksın, meraktan çatlayacaksın, kimseyi kınamayacaksın, kimseyi yargılamayacaksın, artık engel tanımayacaksın, hıçkıra hıçkıra ağlayacaksın, asla elinden bırakmayacaksın, bu kadar da olamaz diyeceksin, çok kızacak hatta öfkeleneceksin, artık hiç kimseyi suçlamayacaksın, hayatını yeniden gözden geçireceksin, Ve sonundaaaa….

Sen yanımda Ol Yeter

Kitap yazmak için odama kapandığım bir gün
kendime eğitmen yaptığım kızım Zuhal yanıma geldi:
“Baba, senin bir sözün var ya.”
“Hangisi?”
“Eğitim öğrenciye saygıyla başlar.”
“Evet kızım.”
“Ben de diyorum ki, yazarlık okuyucuya saygıyla başlar.”
“Nasıl yavrum?”
“Kitabının ilk sayfasında okuyucunun gözlerine dokunmak için izin iste.”
Kızımdan aldığım o muhteşem ilhamla diyorum ki,
eğer izin verirsen önce gözlerine dokunmak,
sonra da yüreğine misafir olmak istiyorum.
Müsaade var mı?

Kendimi Yaşamak İstiyorum

Merhaba,

Şimdi sen bu kitabı eline alıp incelediğine göre ön kapaktaki başlık dikkatini çekmiş olmalı.

Sen de artık kendini yaşamak istiyor musun?

Başkalarının istediği ve beklediği gibi yaşamak seni de mi yoruyor?

İnsanın istemediği bir hayatı yaşamak zorunda bırakılması ne zor değil mi?

Kim bilir, senin içinde de ne fırtınalar kopuyordur. Dışarıdan görenler seni mutlu zannederken içindeki ateşin seni alev alev yaktığını nereden bilsinler, ruhunun derinliklerine gömdüğün sessiz çığlıkları nereden duysunlar?

Aynı yollardan geçmiş birisi olarak sana kalbimi açıyor ve ellerimi uzatıyorum.

Hadi gel, her şeye yeniden başlayalım. Elimizdeki malzeme sadece sevgi olsun!

Çünkü sevgi her derde deva olan en güzel ilaçtır. Beni iyileştiren sevgi merhemini senin yaralarına da sürmek istiyorum.

Buna müsaaden var mı?